Thea van Doorn - Tolsma

Mijn biografie is te vinden op de website.

Deze wereld

 

Wie ben ik in deze wereld?
Mijn invloed lijkt zo klein.
Ik zou, wanneer ik om me heen kijk,
van veel meer waarde willen zijn.
Zoveel onbegrip, verdriet, agressie.
Geen gezamenlijk overleg.
Het ego regeert en zorgt voor twijfel.
Hoe vind ik nog de juiste weg?

En jij…? Waar ben jij in deze wereld?
Voel jij ook verdriet en pijn?
Of zoek jij in de duisternis
waar de lichtpuntjes kunnen zijn?
Een vriendelijk woord, een luisterend oor.
Een lichtpuntje voor de aarde
Een helpende hand, een kopje koffie.
Alles heeft een gouden waarde.

Jij en ik in deze wereld.
Onze invloed lijkt wel klein.
Maar, hand in hand en met een open hart,
kan van grote betekenis zijn.
Samen verbinden, samen creëren,
Samen zijn we heel erg sterk.
Liefde reinigt, liefde laat stromen.
Wij verbinden ons levenswerk

Wat fijn…

 

Wat fijn

Wat fijn als iemand aandacht voor je heeft.
Jouw stil verdriet begrijpt.
Luistert naar onuitgesproken woorden.
En werkelijk om je geeft.

Wat fijn als je je gang mag gaan,
mag leven zoals jij dat voelt.
mag vallen, opstaan en weten dat als het nodig is,
er iemand voor je klaar zal staan.

Wat fijn als ook jij in je leven
iets van jouw kracht en liefde,
aan de wereld om je heen
als inspiratie mee kan geven.

De macht van een groep

Dat een groep iemands leven totaal kan verwoesten weten we. Dat ik de energie van “pestgedrag” heb mogen schilderen, bleek toen ik onderstaande tekst bij dit schilderijtje kreeg.

 

                                        

 

Te vaak werd er naar hem gewezen.
Te vaak werd hij gepest.
Totdat hij zich, teruggetrokken in zichzelf,
verwijderde van de rest.

Zijn verhaal kon hij niet vertellen.
Die kans werd nooit gegeven.
Maar door het getreiter van de groep
werd hij een speelbal van het leven.

Was dat voor hem nog wel van waarde?
Zichzelf zijn mocht hij immers niet.
Eenzaam liep hij door de straten.
Verborg angstvallig zijn stil verdriet.

Het getreiter maakte hem beurs vanbinnen.
Hij wilde niet verder leven,
maar kon door wat hij nu ging doen
de groep een boodschap geven.

Zijn dood sloeg in als een bom.
De groep was heel verslagen.
Terwijl hij naar het grote Licht toe ging,
bleven zij achter met heel veel vragen.

 

Verdeeldheid

Precies 5 jaar geleden werd deze afbeelding gemaakt.
Hoe verdeeld is de wereld nu?
Vandaag kwam onderstaande tekst erbij:

 

 

Geloof jij nog in liefde?
Geloof jij nog in gerechtigheid?
Kan jij nog optimistisch zijn
in deze hectische tijd?

Een wereld in beroering.
En wel of niet terecht.
De pandemie heeft ons
al heel wat regels opgelegd.

Bestrijding moeten we “samen doen”,
maar “samenzijn” dat mag niet meer.
Door eenzaamheid en stress
komt menigeen strijdlustig in verweer.

Maar wanneer woede en haat regeren,
we niet meer luisteren naar elkaar.
Wanneer alleen jouw mening telt,
is de eenheid in gevaar.

Kijk eens door de ogen van een ander.
Verplaats je eens in zijn verdriet.
Misschien dat je dan toch ergens
iets van verbondenheid en liefde ziet.

Geloof jij nog in liefde?
Geloof jij in gerechtigheid?
Laten we het proberen
in deze hectische tijd.

 

Kerstmis 2020

 

Kerstmis 2020
zo anders dan anders.
Verdriet, pijn en eenzaamheid,
is overal om ons heen.
Een toekomst zo onzeker.
Gemis maakt heel alleen.

Kerstmis 2020
Zo anders dan anders.
Liefde, kracht en vertrouwen,
daar komt het nu op aan.
Laat ons samen hand in hand
een nieuwe weg in slaan.

Kerstmis 2020
Het brengt ons naar de kern.
In duisternis en chaos
is er een “Gouden Licht”.
Dat in moeilijke tijden
jouw levenspad verlicht.

Geluk

 

Hoor jij het lied van de vogels?
Voel jij de streling van de wind?
Kan jij genieten van de vlinders?
Prijs je dan gelukkig mijn kind.

Laat jij je drijven op de golven?
Zwem jij niet tegen de stroom in?
Dan laveer je door de moeilijke tijden
en komt er weldra een nieuw begin.

Zie jij de zon daar achter de wolken?
De regenboog, die hemel en aarde verbindt?
Word jij blij, zelfs als het regent?
Prijs je dan gelukkig mijn kind.

Gelukbrengers zijn er dag en nacht.
Zet je hart er maar voor open.
Een glimlach, een ster of zonnestralen.
Zelfs met goud kan je ze niet kopen.

Zie jij dat lichtje in het donker?
Voel jij de liefde van een verre vrind?
Word jij blij van al die kleine dingen?
Prijs je dan gelukkig mijn kind.

De spiegel

Wat zich momenteel in de wereld afspeelt, brengt veel onzekerheden met zich mee.
Alles kan van het ene op het andere moment volkomen anders zijn en kan je gedwongen worden voor jezelf de balans op te maken. Het komt dan vooral op vertrouwen aan en toen ik hier over nadacht, moest ik ineens aan een tekst denken die ik lang geleden heb opgeschreven.

 

Durf jij het aan?
 

 

Een dure auto, een eigen huis.
Een drukke baan en dus zelden thuis.
Vaak op vakantie, het gaat voor de wind,
maar diep in mij verborgen roept zachtjes een kind:

“Ga je met mij mee, durf jij het aan,
om hand in hand met mij voor de spiegel te staan?
En daar voor die spiegel, in het volle licht,
zie je geen masker, maar je eigen gezicht.
Je innerlijk kind, stralend als een briljant.
Jouw echte rijkdom, kom…geef me je hand.
Toe wees maar niet bang en durf het aan,
Om samen met mij voor de spiegel der waarheid te staan”.

Ik ben beroemd, een idool, een held.
Ik leef in hotels, ben welgesteld.
Ik heb geen zorgen, ik voel me bemind,
maar diep in mij verborgen huilt eenzaam een kind:
“Durf jij het aan….”?

Geestelijk sterk, maar heel veel verdriet,
Grote zorgen, je ziet het haast niet.
Ik lijk heel gelukkig, ik lijk heel blij,
Maar diep verborgen schreeuwt bezeerd een kind in mij:
“Durf jij het aan….”?

Niets meer zeker, het tij is gekeerd.
Vallen en opstaan, zo wordt het geleerd.
Dan hoor ik een stem, heel lieflijk en zacht:
Durf jij het aan,om met mij voor de spiegel te gaan staan?

Ik toon mijn emoties en roep huilend: “wacht…!
Ik ga met je mee, ik durf het aan.
Ik ga samen met jou hand in hand voor de spiegel staan.
En daar in die spiegel, in het volle licht,
zie ik geen maskers maar mijn ware gezicht.
Ik voel Zijn Liefde, stralend als een briljant.
Mijn eigen rijkdom, kom, ik geef je mijn hand.
Ik ben niet meer bang, ik durf het aan.
Ik ga samen met jou voor de spiegel der waarheid staan”.

Zo verschillend

     

 

Een roos, tulp, anjer en madeliefje.
Zo verschillend, maar allemaal kleuren.
Een aap, muis, hond en olifant.
Zo verschillend, maar allemaal dieren.

Rood, geel bruin en paars.
Zo verschillend, maar allemaal kleuren.
Een Chinees, Neger, Marokkaan en Jood.
Zo verschillend, maar allemaal mensen.

Zoveel mensen,
Zoveel meningen,
Zoveel verschillen,
Zoveel haat

       Maar ook:

  Zoveel mensen,
  Zoveel meningen,
  Zoveel waarheden,
  Zoveel liefde.

De één wordt agressief,
De ander zoekt verbinding.
Ieder mens is uniek.
Ieder heeft een mening: “zijn eigen waarheid”.
Elke mening telt.

Wanneer liefde en begrip de verbindende factor zijn,
zien we geen verschil, maar een andere waarheid.
Een regenboog ontstaat dankzij de verschillende kleuren,
gevormd door het samengaan van  de zon en de regen.
Alles komt samen in een schitterende boog,
 als symbool van verbindi

Zoveel mensen.
Zoveel tegenstellingen.
Zoveel waarheden.
Laten we gaan verbinden.
Laat alles één geheel worden,
zodat we kunnen leven in LIEFDE. 

Stilte

 

 

De zon schijnt buiten,
maar ik zie hem niet.
De vogels fluiten,
maar ik hoor hem niet.
Mijn lichaam vecht,
maar ik voel het niet.
Ik lig op de I.C.
maar ik weet het niet.
Ik mag geen bezoek,
maar dat merk ik niet.

Jij bent thuis,
helemaal alleen.
Jij bent angstig,
huilt van verdriet.
Jij bent zo eenzaam,
de stilte benauwd je.
Jij bent sterk
en gelooft in een wonder.
Jij houdt vertrouwen
en bidt voor mij.

Ik hier, jij daar,
een wereld van verschil.
Ik hier en jij daar,
maar toch verbonden in de geest.
Ik geef niet op.
Jij blijft hopen.
Ik ontwaak,
jij huilt van geluk.
Jij en ik mogen samen verder.
De stilte is verbroken.

Kijk eens wat ik voor je heb

 

 

Kijk eens wat ik voor je heb.
Het lijkt misschien wel klein.
Maar als je het van me aanneemt,
kan het van grote waarde zijn.

Een virus heeft ons in de ban.
Zorgt voor ziekte en verdriet,
onzekerheid en vooral ook angst.
Want velen overleven niet.

Ik zie je zitten voor het raam.
De leegte is zo voelbaar.
Hier is mijn luisterend oor voor jou.
Vertel het al je twijfels maar.

Ik zie je gaan, van bed naar bed.
Vermoeidheid in je ogen.
Hier is mijn glimlach, dapper mens.
Misschien mag hij je tranen drogen.

Ik zie je liggen in je bed.
Vechtend om te blijven leven.
Mijn hand mag jou in deze strijd,
misschien wat hoop en troost gaan geven.

Kijk eens wat ik voor je heb,
er stroomt liefde uit mijn hart.
En als we samen daar mee werken,
maakt de wereld een nieuwe start.