Misschien heb jij dat ook wel eens: pijn waarvoor je geen oorzaak hebt.
Wat is het fijn dat er dan, zoals bij mij gebeurde, op een andere manier toch uitleg komt.
‘s Morgens aan het ontbijt voelde ik pijn onder mijn schouderblad opkomen, het verergerde snel .
Mijn arm voelde zwaar, voor mij een teken om papier en krijt te pakken.
De afbeelding die ik zag, gaf mij het inzicht dat er geveegd ging worden.
De kleuren spraken voor zich. Oude, overbodig geworden energieën(bruin) werden met liefde (roze) gereinigd (blauw).
De pijn was tijdens het tekenen praktisch weg en ik was blij met de boodschap. Maar…….toen begon het pas.
Nog geen uur later werd de pijn zo erg, dat ik naar bed ging. De hele rechterkant van mijn rug en borst “schreeuwden” het uit. Het was weekend, ik had een tekening en de dokter kon dus wel even wachten.
Wat wilde de pijn mij vertellen? Dromen, dromen en nog eens dromen….maar de pijn bleef.
De dokter kwam, de pijn was weg en er was geen medische verklaring te vinden. Terwijl ik mijn eigen visie gaf, begon de pijn weer op te spelen en ik vertelde dat ik in een droom drie keer gewezen werd op de volle maan. Volgens mij betekende dat iets.
Over 5 dagen was het volle maan, zou de pijn zo lang aanhouden?
De dokter vertrok met mijn belofte dat ik zou bellen als de pijn bleef.
Na weer twee dagen van dromen en weer veel pijn, begon ik te twijfelen. Was er toch iets medisch??? Maar mijn tekening dan????
Toen gaf mijn begeleider de volgende tekst door:
Een nevel hangt over oude tijden
En wil daar nu vandaan.
Lost op door middel van dit lijden,
Er zal een nieuwe tijd ontstaan.
Oude restanten opgeruimd.
Gezuiverd door het Heilig vuur.
Houd nog even vol mijn kind.
Het is van korte duur.
Een loutering, zo nodig
om als zuiver instrument te werken.
Het diepe weten komt naar boven
en zal je inzichten versterken.
Ontspan en vertrouw.
Wij stippelen jouw weg wel uit.
De regenboog verbindt je.
De hemelse klok luidt.
Volg je gevoel.
Loop naar het Licht.
Hoor de muziek.
Je doel is in zicht.
H.
Wat een prachtige woorden! Ik wist waar ik mee bezig was.
Er volgden weer twee dagen van pijn en dromen en mijn twijfel nam weer toe. Ik pakte papier en pennen en begon uit frustratie te krassen
Was dit mijn onderbewuste?
Ik herkende beelden en terwijl ik de afbeelding in mij opnam voelde ik de pijn uit mijn lichaam gaan en…..kwam niet meer terug!
De volgende nacht was het volle maan! Mijn droom….!! Geen Pijn meer, maar wel oude ballast kwijt en heel veel inzichten rijker!!!!
Het klinkt misschien raar, maar….. dankjewel pijn!
Lieve Thea, vol bewondering zit ik hier, in het huis van Sander naar je mooie site te kijken. Heel mooi! Hans